Operatie goed verlopen

We moesten ons vandaag om kwart voor 10 melden in Nijmegen. Om kwart voor 11 kreeg hij pre-medicatie en hebben we hem bij de OK gebracht. Hij mocht lekker bij mamma op schoot en Marieke mocht mee naar binnen om erbij te blijven tot hij onder narcose was.

Om half 12 zijn ze met de operatie begonnen en om kwart over 1 waren ze klaar en mochten we bij hem komen op de verkoeverkamer. Gideon was nog erg moe en waarschijnlijk ook omdat het zijn middag slaaptijd is hij gewoon door blijven slapen, ook nu weer weer op de kinderafdeling terug zijn.

De operatie is goed gegaan, maar wat ze aantroffen was minder. Ze begonnen aan de operatie zonder dat ze precies wisten wat ze aan zouden treffen. De vloeistof in de rug/bult was te dik om met een naald weg te zuigen en toen ze een gedeelte open sneden was het een combinatie van vloeistof en onbekend weefsel. Ze hebben eigenlijk geen idee wat het precies was. Ze hebben het in ieder geval naar het lab gestuurd voor analyse. Wat ze verder aantroffen toen ze wat weghaalden was dat de hechtingen van de vorige operatie scheurtjes in de rugspier/wand hebben veroorzaakt en dat er langs die weg weefsel op een plek terecht was gekomen waar het niet hoort. Ook zagen ze dat de spieren rondom dit gedeelte waar de ontsteking zat aangetast was en niet goed uit zag van kleur. De ontsteking heeft er dus iets te lang heeft gezeten, maar hopelijk niet té lang.

Ze hebben het gescheurde gedeelte van de spier gehecht en hopen dat dit goed zal helen, evenals de spier aantasting door de ontsteking. Als dit niet goed heelt zal er alsnog een buikoperatie moeten volgen om ook hier een matje aan de binnenkant te plaatsen zodat er niets meer doorheen kan komen.

Voor nu hebben ze de wond open gelaten met een drain zodat eventueel vocht er nog uit kan, en de kans op een verdere ontsteking, of dat het over slaat naar de middenrif-patch te voorkomen. En tot ze weten wat er uit het weefselonderzoek komt krijgt Gideon in iedergeval de komende 5 dagen antibiotica.

We gingen een beetje blanco deze dag in, maar hadden niet verwacht dat het nog zo gecompliceerd zou worden. De conclusie van de arts was dus dat ze geen idee hadden wat het nou precies was en dat ze zo’n reactie nooit eerder gezien hadden bij kinderen met CHD. Nu hopen dat de rugspier goed zal herstellen zodat er geen matje geplaatst hoeft te worden. We hadden niet bedacht dat dat ook nog zulke grote gevolgen kon hebben. En we hopen dat de wond goed zal helen en de ontsteking volledig zal verdwijnen zodat het ook geen gevaar meer oplevert voor zijn middenrif-patch.

Om kwart over 3 moest zijn wond even verschoond worden en toen dat bijna klaar was werd hij wakker. Gelijk aan de appelsap en een broodje met kaas, zijn favoriet. We zullen toch even een nachtje moeten blijven om te zien hoe het verder gaat met zijn wond. Ik mag bij hem op de kamer blijven slapen en Marieke gaat naar huis en morgenochtend weer hier naar toe.

Komende dinsdag terug komen voor een check, maar voor de rest eerst maar even focussen op herstel voor Gideon. Dan verder kijken hoe het verloopt.

Vermoeiende dag weer… Maar Gideon is volgens de verpleging alweer het zonnetje op de afdeling. Dat lieve jongetje in kamer 14 met dat guitige gezichtje.

——————

Update Zaterdag 31 oktober

Vandaag mogen we als het goed is naar huis als Gideon geen koorts meer heeft en er niet teveel meer uit de wond komt. Vannacht hebben we bijna niet geslapen. Gideon heeft vaak overgegeven en was rond 04.00u klaar wakker. Het enige wat hij nog wilde was eten. Wat op zich goed is, maar niet als het er na een half uur weer uit komt. We hebben alleen niet het idee dat het overgeven van de operatie komt. Gideon was de avond voor de operatie ook al weer een avond aan het spugen en dat is zegmaar de maandelijkse drill. Maar we willen wel dat ze voldoende vertrouwen hebben dat Gideon stabiel genoeg is om naar huis te kunnen. Marieke was er alweer om half 10 vanochtend en had gelukkig iets beter geslapen.

Gideon heeft vannacht geen last gehad van de wond. Alleen vanochtend toen ze het schoon gingen maken was heel naar. Maar na een tijdje ging het gelukkig weer redelijk. Hij doet het erg goed bij alle onderzoeken en dingen die ze hem aan doen. Iedereen krijgt een hoi, en “ja hoor” als ze vragen of het goed gaat, en “nee hoor” als ze vragen of hij pijn heeft. Hij blijft er gelukkig verder vrij rustig onder. Hopelijk blijft dat zo.

Deze plek maakt veel los. De laatste keer dat we op deze kinderafdeling waren was zo’n 2 en een half jaar geleden, en we hadden ons er niet op bedacht dat we hier zouden komen te liggen. Een kamertje vlakbij de o-zo-bekende kolfkamer, bekende gezichten van het personeel, etc. Gideon is nu lekker even een middagslaapje aan het doen, daar was hij hard aan toe. We zaten naast zijn bedje achter een gordijn koffie te drinken, en ons te verbazen hoe we dit ooit 3 maanden hebben volgehouden. Laat het maar weer snel normaal worden…

Hopelijk mogen we vanavond lekker naar huis. Thuis slapen zal Gideon ook goed doen.

18:00u Thuis!

Wond zag er goed uit en we/ze hebben er voldoende vertrouwen in om nu lekker thuis te zijn.