Gideon dag 131 – wat een dag

Vannacht bij Gideon geslapen en (we hebben om en om al een paar nachten) elk uur op de klok voorbij zien komen. Gideon was erg onrustig en dat is eigenlijk de hele dag door gegaan. Maar nu had hij vanaf 04.00u niet echt meer geslapen en was af en aan ook moeilijk rustig te krijgen. Dan weer een hazeslaapje om vervolgens weer onrustig verder te gaan.

Alleen vanmiddag om 13.00u heeft hij 2 uurtjes achter elkaar geslapen, net op het moment dat we een brunch hadden met de familie in de grote ruimte voor het strand/zee. Dat was dan wel weer goed getimed. We hebben hem op afstand met skype in de gaten gehouden dus we konden even weg 🙂

Maar vanavond was best even pittig en de emoties bij ons hoog.

Gideon had vandaag nog steeds flinke koorts. En dat met 3x daags een flinke paracetamol zetpil. En bij wakker zijn was hij eigenlijk aan 1 stuk door zachtjes een beetje aan het jammeren. Duidelijk dat hij zich niet lekker voelt maar wat het nou precies is weten we gewoon niet. Het lijkt niet op pijn en meer op honger, maar geen idee wat het precies kan zijn. Je gaat dan weer aan vanalles denken.

Hadden we rond etenstijd Gideon eindelijk weer in slaap gekregen en eten opgewarmd, kwam er een arts naar hem kijken vanwege de koorts. Moest Gideon onderzoeken dus hij weer wakker en onrustig. Na het bezoek van de arts niet meer tot rust gekomen en uiteindelijk koud geworden eten gegeten met Gideon slapend op de borst. Vervolgens de arts weer terug dat ze eigenlijk nog een bloed kweekje wilden nemen om te zien of er misschien een infectie in het bloed zit. Dit was gister ook al gedaan maar omdat de koorts aangehouden had wilden ze er nog 1 doen om te kijken of daar misschien meer uit kwam. Gideon weer wakker maken en terug op zijn bedje om bloed te prikken. Uiteindelijk een ader in zijn hoofd geprikt omdat zijn handen en voetjes niet meer goed te prikken zijn. Er meteen maar een infuusje van gemaakt voor het geval dat, en ze hadden nu toch al geprikt. Dus nu had Gideon een lomp onhandig infuusje op de zijkant van zijn hoofd. Vervolgens Gideon weer gekalmeerd en ingestopt. Wilden ik net afscheid nemen en naar huis toe (Amersfoort) om deze week weer te gaan werken. Komen ze met een mededeling dat ze nu nog een foto willen maken van Gideon’s borst om te zien of er niet iets met zijn longen of middenrif is. We waren al gaar van zo’n rare dag, maar nu begonnen we ons toch weer een beetje zorgen te maken met dat soort verzoeken. Vervolgens Gideon weer wakker en met infuus rack en bed over de gang op weg naar een andere afdeling om een foto te gaan maken. Daar aangekomen moest Gideon uitgekleed worden (probeer dat maar eens met alle infuusjes en lowflow draadjes) en rechtop zittend met zijn armpjes omhoog vastgehouden worden door mij en een verpleegster om vervolgens 2 foto’s te maken. Gideon flink overstuur. Verpleegster struikelt ook nog even over infuus draadje. Gideon weer terug op bedje na het maken van foto’s. Zakt zijn saturatie. Lichte paniek. Blijkt de zuurstof fles niet goed te werken. Probleem wordt gelukkig snel gevonden en na ontdekking opgelost. Saturatie stijgt weer. Terug naar de afdeling. 21.00u, inmiddels alweer een uur na zijn voeding dus Marieke zijn voeding halen en ik hem weer aankleden omdat het in de foto ruimte te koud was. Trekt Gideon per ongeluk aan zijn infuus in zijn hoofd. Infuus eruit, Gideon overstuur. Bloed overal. Lek gedicht en weer verder aankleden. Eindelijk zijn voeding aangehangen (aan zijn nieuwe sonde die we vanmiddag hebben vervangen omdat de oude lekte, alweer). Hem ingepakt en na korte tijd redelijk onder zijl terwijl wij gespannen wachtte op de uitslag van de foto’s.

Het is een ietswat snel verhaaltje, maar zo chaotisch als het over komt was het ook. Maar dan ook nog met emoties enzo… Je maakt wel vaker van dit soort chaotischiteit mee in het ziekenhuis, maar dit was wel weer een uitblinker.

Gelukkig kwam de uitslag van de foto’s snel en bleek daar niks bijzonders op te zien te zijn. Wat een opluchting. We waren alweer op vanalles voorbereid. Wat er in zo’n korte tijd weer aan zorgen op je af komen. En toen was het 22.00u. Tijd om te gaan. Ik een weekje naar Amersfoort vanwege werk want het is niet te doen om vanuit Nijmegen heen en weer te gaan. En Marieke bij Gideon op het kamertje.

11.00u

En toen was ik thuis. Even van me af schrijven. En dan nu slapen…

En hopelijk Marieke ook want die stuurde me net nog een kus via WhatsApp…